Odpust zupełny jest jednym z największych darów Miłosierdzia Bożego, który człowiek może uzyskać codziennie i ofiarować za siebie lub za zmarłych.

Odpust zupełny zapewnia darowanie człowiekowi przez Boga wszystkich kar doczesnych należnych za grzechy, odpuszczonych już co do winy w sakramencie pokuty. Uzyskanie odpustu zupełnego dla siebie pozwala uniknąć kar czyśćcowych, zaś ofiarowanie go za zmarłych ratuje dusze z czyśćca.

Warunki uzyskania odpustu zupełnego – należy je spełnić jednocześnie:

1. Stan łaski uświęcającej

2. Przystąpienie tego dnia do Komunii Świętej

3. Modlitwa w intencjach, w których modli się obecnie Ojciec Święty, np. „Ojcze nasz” i „Zdrowaś Mario”

4. Wolność od przywiązania do jakiegokolwiek grzechu, nawet powszedniego. Chodzi o podjęcie decyzji, że nie chcemy być zniewoleni jakimkolwiek grzechem,

a nasze upadki oddajemy Jezusowi

5. Czyn odpustowy

Czyny odpustowe:

1. Czytanie i rozważanie przynajmniej przez pół godziny dowolnego fragmentu Pisma Świętego.

2. Adoracja Najświętszego Sakramentu przynajmniej przez pół godziny w kościele lub kaplicy.

3. Odmówienie Koronki do Miłosierdzia Bożego w kościele lub kaplicy, gdzie znajduje się tabernakulum z Najświętszym Sakramentem.

4. Odmówienie jednej części Różańca Świętego wspólnie z kimś w dowolnym miejscu lub w pojedynkę, w miejscu, gdzie znajduje się tabernakulum z Najświętszym Sakramentem.

5. Pobożne przyjęcie Błogosławieństwa Papieskiego udzielanego Miastu i Światu (można go wysłuchać choćby tylko przez radio lub obejrzeć w telewizji).

6. Udział w ćwiczeniach duchowych trwających przynajmniej przez trzy dni – rekolekcje, misje, itp.

7. Pobożny udział w uroczystości Pierwszej Komunii Świętej.

8. Odmówienie w sposób uroczysty hymnu „Przed tak wielkim Sakramentem”
w uroczystość Bożego Ciała.

9. Nawiedzenie cmentarza w dniach od 1 do 8 listopada połączone z modlitwą za zmarłych. Odpust ten może być ofiarowany tylko za dusze w czyśćcu cierpiące.

10. Odprawienie Drogi Krzyżowej w kościele, kaplicy lub na kalwarii.

11. Odmówienie modlitwy: „Oto ja, o dobry i najsłodszy Jezu” po Komunii Świętej przed obrazem Jezusa Chrystusa w każdy piątek Wielkiego Postu i w Wielki Piątek.

12. Odmówienie w sposób uroczysty hymnu „Przed tak wielkim Sakramentem”
w Wielki Czwartek.

13. Pobożny udział w obrzędzie liturgicznym w Wielki Piątek i ucałowanie Krzyża Świętego.

14. Odnowienie przyrzeczeń Chrztu Świętego w czasie nabożeństwa Wigilii Paschalnej lub w rocznicę swego chrztu.

15. Publiczne odmówienie Aktu Wynagrodzenia w uroczystość Najświętszego Serca Jezusowego.

16. Publiczne odmówienie Aktu poświęcenia rodzaju ludzkiego Chrystusowi Królowi w uroczystość Chrystusa Króla.

17. Posługiwanie się przedmiotami pobożności (krucyfiksem, krzyżem, szkaplerzem, medalikiem) poświęconymi przez Papieża lub Biskupa w uroczystość św. Apostołów Piotra i Pawła oraz odmówienie w tym dniu wyznania wiary (jakiejkolwiek  formuły).

18. Publiczne odmówienie hymnu „Ciebie Boże wielbimy” w ostatnim dniu roku.

19. Publiczne odmówienie hymnu „Przybądź Duchu Stworzycielu” w Nowy Rok
i w Zesłanie Ducha Świętego.

20. Pobożne nawiedzenie kościoła w święto tytułu i dnia 2 sierpnia (odpust Porcjunkuli) i odmówienie „Ojcze nasz” i „Wierzę w Boga”.

21. Pobożne nawiedzenie kościoła w Dniu Zadusznym i odmówienie „Ojcze nasz”
i „Wierzę w Boga” (odpust ten może być ofiarowany tylko za dusze w czyśćcu cierpiące).

22. Odprawienie pierwszej Mszy Świętej lub pobożne uczestnictwo w niej.

23. Odnowienie przez kapłana w 25-, 50-, 60-lecie święceń kapłańskich, postanowienia wiernego wypełniania obowiązków swojego powołania, uczestniczenie w Mszy Świętej jubileuszowej.

24. Nawiedzenie kościoła, w którym trwa Synod diecezjalny i odmówienie tam „Ojcze nasz” i „Wierzę w Boga”.

25. Pobożne nawiedzenie kościoła lub ołtarza w dniu jego konsekracji i odmówienie „Ojcze Nasz” i „Wierzę w Boga”.

26. Pobożne nawiedzenie kościoła lub kaplicy zakonnej w święta Założyciela
i odmówienie „Ojcze nasz” i „Wierzę w Boga”.

27. Udział w czynności świętej, której przewodniczy wizytator w czasie odbywania wizytacji pasterskiej.

28. Pobożne nawiedzenie jednej z czterech patriarchalnych bazylik rzymskich
i odmówienie tam „Ojcze nasz” i „Wierzę w Boga” w:

– święto tytułu,

– jakiekolwiek święto nakazane,

– raz w roku w innym dniu wybranym przez wiernego.

29. Udział w świętych czynnościach sprawowanych w kościołach stacyjnych
w Rzymie w określonych dniach roku zaznaczonych w Mszale Rzymskim.

30. W momencie śmierci, o ile nie ma kapłana, który udzieliłby sakramentów
i błogosławieństwa papieskiego, można odmówić jakąkolwiek modlitwę, o ile wierny miał za życia zwyczaj odmawiania jakichkolwiek modlitw (w tym wypadku wymieniony warunek zastępuje trzy zwyczajne warunki uzyskania odpustu zupełnego), dla uzyskania tego odpustu chwalebną rzeczą jest posługiwać się krucyfiksem lub krzyżem.

Specjalne czyny odpustowe ustanowione dla Kościoła w Polsce

1. Udział w nabożeństwie Gorzkich Żali w Wielkim Poście w kościele.

2. Nawiedzenie dowolnej bazyliki mniejszej w następujące dni:

– w uroczystość świętych Apostołów Piotra i Pawła (29 czerwca),

– w święto tytułu,

– w dniu 2 sierpnia (odpust „Porcjunkuli”),

– jeden raz w ciągu roku w dniu określonym według uznania.

Zapraszamy codziennie po Mszy św.